جنگجویی از استادش پرسید: بهترین شمشیر زن کیست؟
استادش پاسخ داد: به دشت کنار صومعه برو. سنگی آنجاست. به آن سنگ توهین کن.
شاگرد گفت: اما چرا باید این کار را بکنم؟ سنگ پاسخی نمی دهد.
استاد گفت: با شمشیرت به آن حمله کن.
شاگرد پاسخ داد: این کار را هم نمی کنم ، شمشیرم می شکند و اگر با دست هایم به آن حمله کنم ، انگشتانم زخمی می شوند و هیچ اثری روی سنگ نمی گذارند. من این را نپرسیدم ، پرسیدم بهترین شمشیر زن کیست؟
استاد پاسخ می دهد: « بهترین شمشیر زن ، به آن سنگ می ماند ، بی آن که شمشیرش را از غلاف بیرون بکشد ، نشان میدهد که هیچ کس نمیتواند بر او غلبه کند.»